Shravanmahinyatil shaniwar pujan

संपत शनिवारची कहाणी
(श्रावण महिन्यांतील शनिवार पुजन)

ॐ शं शनैश्चराय नम:

जय श्री राम  पवनपुत्र हनुमान की जय

शिव हर शंकर नमामी शंकर शिव शंकर शंभो

हे गिरीजापती भवानी शंकर शिव शंकर शंभो

नम: पार्वती पतये हर हर महादेव  काशी विश्वेश्वर महाराज की जय

अवधूत चिंतन श्री गुरूदेव दत्त  दिगंबरा दिगंबरा श्रीपाद वल्लभ दिगंबरा श्रीपाद राजं शरणं प्रपद्ये  श्री नृसिंह सरस्वती स्वामी महाराज की जय

अनंतकोटी ब्रम्हांडनायक राजाधिराज योगिराज परब्रम्ह श्री सच्चिदानंद सदगुरू अवधूत चिंतन भक्तवत्सल भक्ताभिमानी वटवृक्ष अक्कलकोट निवासी श्री स्वामी समर्थ महाराज की जय

श्री स्वामी समर्थ

जय जय श्री स्वामी समर्थ

Shravanmahinyatil shaniwar pujan: शनिवारी पीपळाची पूजा केल्याने शनिदेवाशी संबंधित त्रासांपासून मुक्ती मिळते

. पुराणांमध्ये स्वतः शनिदेवाला सांगितले आहे की जो कोणी पीपळाची पूजा करेल, पिंपळाला स्पर्श करेल त्याच्या सर्व इच्छा पूर्ण होतील.असे संदर्भ मिळतात.

शनिवारी पिंपळाच्या झाडाशी संबंधीत 4 उपाय करा, आयुष्यातील सर्व दु:ख चुटकीसरशी नाहीशी होतील
शनिवारी पिंपळाची पूजा केल्याने शनिदेवाशी संबंधित त्रासांपासून मुक्ती मिळते. पुराणांमध्ये स्वतः शनिदेवाला सांगितले आहे की जो कोणी पिंपळाची पूजा करेल, पिंपळाला स्पर्श करेल त्याच्या सर्व इच्छा पूर्ण होतील.असे संदर्भ मिळतात.

: शनिवार हा शनिदेवाला समर्पित आहे. शनिदेवाला न्यायाची देवता मानतात. ज्या प्रमाणे माणूस काम करतो त्या प्रमाणे शनिदेव कर्मफळ देतो अशी मान्यता आहे. जर शनी एखाद्यावर प्रसन्न असेल तर त्या व्यक्तीच्या जीवनात कोणत्याही प्रकारची कमतरता येत नाही. दुसरीकडे, शनि जर एखाद्यावर कोपला तर तो त्याचा शारीरिक, आर्थिक आणि मानसिक अशा तिन्ही प्रकारे छळ करतो. अशा व्यक्तीला जीवनात अनेक अडचणींचा सामना करावा लागतो. परंतु अशा संकटाच्या वेळी जर एखाद्या व्यक्तीने पिंपळाच्या झाडाची पूजा केली तर त्याच्या आयुष्यातील शनिशी संबंधित दुःख संपुष्टात येते.

ब्रह्मपुराणाच्या 118 व्या अध्यायात एका संदर्भाद्वारे सांगण्यात आले आहे की, स्वतः शनिदेवाने सांगितले होते की, जो कोणी शनिवारी पिंपळाची पूजा करेल, पिंपळाला स्पर्श करेल त्याच्या सर्व मनोकामना पूर्ण होतील. त्याला शनिशी संबंधित त्रासांना कधीही सामोरे जावे लागणार नाही. अशा व्यक्तीच्या घरात लक्ष्मी वास करते आणि त्यांचे सर्व दुःख दूर होतात. येथे जाणून घ्या पिंपळाशी संबंधित काही उपाय नक्की करून पाहा जेणे करुन तुमच्या आयुष्यातील अनेक अडचणी दूर होतील

1. प्रत्येक शनिवारी पिंपळाच्या झाडाच्या मुळास स्पर्श करून नमस्कार करावा आणि संध्याकाळी मोहरीच्या तेलाचा दिवा लावून पिंपळाच्या झाडाची 5 किंवा 9 वेळा प्रदक्षिणा करावी. असे केल्याने शनिशी संबंधित सर्व त्रास दूर होतात. कुटुंबात सुख-समृद्धी नांदते.

2. गीतेत श्रीकृष्णाने सांगितले आहे की पिंपळाच्या झाडामध्ये माझा वास आहे. शनिदेव भगवान श्रीकृष्णाला आपले प्रमुख देवता मानतात. जर तुम्हाला तुमच्या कामात अडचणी येत असतील किंवा यश मिळत नसेल तर दुधात गूळ आणि पाणी मिसळून दर शनिवारी पिंपळात टाका. तुमची इच्छा असेल तर तुम्ही हे काम रोज करू शकता.

3. शनिवारी पिंपळाचे पान उचलून घरी आणावे. त्यावर अत्तर लावा आणि हे पान पर्समध्ये ठेवा. दर महिन्याला पाने बदला. असे केल्याने कधीही पैशाची कमतरता भासत नाही.

4. तुम्हाला कोणतीही विशेष इच्छा पूर्ण करायची असेल तर जुन्या पिंपळाच्या झाडा जवळ तुपाचा दिवा लावा आणि समोर उभे असताना हनुमान चालिसाचे पठण करा. यानंतर पिंपळाच्या पानावर तुमची इच्छा लिहा. यामुळे घरात समृद्धी येते आणि प्रत्येक इच्छा पूर्ण होते.

शनिवारी का केली जाते पिंपळाच्या झाडाची पूजा?

भारतीय संस्कृतीमध्ये पिंपळाच्या झाडाला देववृक्ष मानले गेले आहे. पिंपळाचे झाड प्राचीन काळापासूनच भारतीय हिंदू संस्कृतीमध्ये पूजनीय आहे. असे मानले जाते की, पिंपळाच्या झाडाचे दर्शन-पूजन केल्याने दीर्घायुष आणि समृद्धी प्राप्त होते. परंतु तुम्हाला हे माहिती आहे का, शनिवारी पिंपळाच्या झाडाचे शास्त्रामध्ये विशेष महत्त्व का आहे?

धार्मिक मान्यतेनुसार, शनिवारी पिंपळाच्या झाडाची पूजा केल्याने शनिदेव प्रसन्न होतात. या दिवशी पिंपळाचे पूजन आणि या झाडाला सात प्रदक्षिणा घातल्याने शनि पिडा दूर होते. आयुर्वेदामध्ये पिंपळाचे झाड औषधी गुणांनी भरलेले असल्याचे सांगितले आहे.

शनि अमावास्येच्या दिवशी पिंपळाच्या झाडाची पूजा केल्याने शनीच्या अशुभ प्रभावापासून मुक्ती मिळते. श्रावण महिन्यात अमावस्या झाल्यानंतर पिंपळाच्या झाडाखाली शनिवारी हनुमानाची पूजा केल्याने सर्व संकटातून मुक्ती मिळते. पिंपळाचे झाड ब्रह्मस्थान असून यामुळे सात्विकता वाढते. यामुळे पिंपळाच्या झाडाची शनिवारी पूजा करावी

पिंपळाच्या झाडामध्ये सर्व देवी-देवता वास करतात असे मानले जाते. शनिवारी सूर्योदयानंतर पिंपळाच्या झाडाची पूजा करून, त्यावर जल अर्पण करून आणि तेलाचा दिवा लावून शनिदेवाचा आशीर्वाद प्राप्त होतो. पिंपळाच्या झाडाची पूजा केल्याने शनिदेव लवकर प्रसन्न होतात. यामुळे साडे सतीचा प्रभावही कमी होतो असे मानले जाते

•••शनि देवाची कथा•••

शनिदेवाला हिंदू पौराणिक कथांमधील सर्वात महत्त्वाच्या देवतांपैकी एक मानले जाते. तो न्यायाचा देव म्हणून ओळखला जातो आणि लोकांना त्यांच्या कृत्यांबद्दल मिळालेल्या पुरस्कार आणि शिक्षेसाठी तो जबाबदार असल्याचे म्हटले जाते. शनि देवाची कथा एक मनोरंजक आहे, धडे आणि नैतिकतेने भरलेली आहे जी आपल्या दैनंदिन जीवनात लागू केली जाऊ शकते.
हिंदू पौराणिक कथेनुसार, शनिदेवाचा जन्म सूर्यदेव, सूर्यदेव आणि त्यांची पत्नी छाया यांच्या पोटी झाला. तो मृत्यूचा देव यमाचा धाकटा भाऊ होता. तथापि, त्याच्या भावाप्रमाणे, शनिदेवाचे इतर देवतांनी स्वागत केले नाही. हे त्याचे कारण होते, जे गडद आणि अंधकारमय असल्याचे म्हटले जाते आणि कठोर आणि कठोर न्यायाधीश म्हणून त्याची प्रतिष्ठा होती.
शनिदेवाच्या जन्माची कथा अशी आहे. एकेकाळी सूर्यदेव छायाकडे आकर्षित झाले होते, जी तिच्या सौंदर्य आणि कृपेसाठी प्रसिद्ध होती. तथापि, छायाला सूर्यदेवामध्ये रस नव्हता आणि त्याऐवजी भगवान शिवाचे आशीर्वाद मिळविण्यासाठी ध्यान करण्याचा निर्णय घेतला. तिच्या ध्यानादरम्यान, तिने स्वतःची एक सावली तयार केली, जी छाया यांचे नाव बनली. सूर्यदेवने खऱ्या छायाला छायाची सावली समजली आणि तिच्यासोबत एक मूल झाले. हे बालक शनिदेव होते.
जसजसे शनिदेव मोठे झाले तसतसे ते त्यांच्या कठोर आणि क्षमाशील स्वभावासाठी ओळखले जाऊ लागले. अगदी छोट्याशा चुकांसाठीही तो लोकांना शिक्षा करायचा आणि या कारणास्तव अनेकांना त्याची भीती वाटायची. तथापि, एक व्यक्ती होती जी शनिदेवाला घाबरत नव्हती – त्याची आई, छाया.
छाया शनिदेवावर बिनशर्त प्रेम करत होती आणि तिचा कठोर स्वभाव त्याचा दोष नाही हे तिला माहीत होते. तिचा असा विश्वास होता की त्याला त्याच्या व्यक्तिमत्त्वाचा वारसा त्याचे वडील सूर्यदेव यांच्याकडून मिळाला आहे. शनिदेवाशी इतर देवतांचे वैर असूनही, छाया नेहमी आपल्या मुलाच्या पाठीशी उभी राहिली आणि आवश्यक तेव्हा त्याचे रक्षण केले.
कालांतराने शनिदेव एक शक्तिशाली आणि न्यायी न्यायाधीश म्हणून ओळखले जाऊ लागले. लोक त्याच्याकडे सल्ला आणि मार्गदर्शनासाठी येत असत आणि तो त्यांना नेहमी प्रामाणिक आणि सत्य उत्तरे देत असे. त्यांचा असा विश्वास होता की प्रत्येकाला त्यांच्या कृतीसाठी जबाबदार धरले पाहिजे आणि तुम्ही कोणीही असाल तरीही न्याय मिळाला पाहिजे.
शनिदेवाच्या बुद्धी आणि न्याय्य स्वभावावर प्रकाश टाकणाऱ्या अनेक कथा आहेत. सर्वात प्रसिद्ध कथांपैकी एक म्हणजे राजा विक्रमादित्यची कथा. राजा विक्रमादित्य त्याच्या शहाणपणासाठी आणि न्यायासाठी ओळखला जात होता, परंतु त्याला शनिदेवाच्या ज्ञानाची परीक्षा घ्यायची होती. त्याने शनिदेवाला आपल्या राज्यात आमंत्रित करण्याचा निर्णय घेतला आणि त्यांना अनेक कठीण प्रश्न विचारले. शनिदेव सर्व प्रश्नांची अचूक उत्तरे देऊ शकले आणि राजा विक्रमादित्य त्याच्या ज्ञानाने आणि बुद्धीने प्रभावित झाला.
दुसरी प्रसिद्ध कथा म्हणजे शनिदेव आणि भगवान हनुमान यांची कथा. भगवान हनुमान एकदा शनिदेवाच्या राज्यातून जात असताना त्यांना शनिदेवाने अडवले. शनिदेवाला हनुमानाला धडा शिकवायचा होता, म्हणून त्याने आपला पाय ठेवला शनिदेवाने आपला पाय हनुमानाच्या समोर ठेवला, त्याचा मार्ग अडवला. हनुमान हा शक्तिशाली आणि निर्भय देव असल्याने मागे हटला नाही. त्याऐवजी, त्याने शनिदेवाचा पाय उचलला आणि त्याचा मार्ग मोकळा करून तो बाजूला केला. हनुमानाच्या सामर्थ्याने आणि धैर्याने शनिदेव प्रभावित झाले आणि त्यांनी त्याला नशीब आणि भाग्याचा आशीर्वाद दिला.
त्यांची कठोर प्रतिष्ठा असूनही, शनिदेव त्यांच्या परोपकारी स्वभावासाठी देखील ओळखले जातात. तो एक देव मानला जातो जो कठोर परिश्रम करतो आणि प्रामाणिक राहतो आणि जे फसवणूक करतात किंवा शॉर्टकट घेतात त्यांना शिक्षा करतात. अनेक लोक शनिदेवाचा आशीर्वाद मिळविण्यासाठी आणि त्यांचा क्रोध टाळण्यासाठी त्यांची पूजा करतात.
शनिदेवाच्या उपासनेशी संबंधित अनेक विधी आणि परंपरा आहेत. महाराष्ट्रातील शनि शिंगणापूर मंदिर हे सर्वात लोकप्रिय मंदिरांपैकी एक आहे, जे शनिदेवाला समर्पित आहे. असे म्हटले जाते की मंदिर अद्वितीय आहे कारण त्याला कोणतेही दरवाजे किंवा कुलूप नाहीत, कारण लोकांचा असा विश्वास आहे की शनिदेव स्वतः मंदिराचे आणि त्याच्या भक्तांचे रक्षण करतात.
आणखी एक लोकप्रिय परंपरा म्हणजे शनिवारचा उपवास, जो शनिदेवाची उपासना करणारे अनेक लोक करतात. शनिवारी, भाविक धान्यापासून बनवलेले कोणतेही अन्न खाणे टाळतात आणि त्याऐवजी फक्त फळे आणि भाज्या खातात. हे तपश्चर्या म्हणून आणि शनिदेवाचा आशीर्वाद घेण्यासाठी केले जाते.
शनि देवाची कथा ही आपल्याला आपल्या जीवनातील न्याय आणि प्रामाणिकपणाचे महत्त्व शिकवते. शनिदेव हा एक देव आहे जो कठोर परिश्रम आणि प्रामाणिकपणाचे फळ देतो आणि जे फसवणूक करतात किंवा शॉर्टकट घेतात त्यांना शिक्षा करतात. त्याच्या शिकवणींचे पालन करून आणि प्रामाणिक आणि न्याय्य जीवन जगून आपण त्याचे आशीर्वाद मिळवू शकतो आणि त्याचा क्रोध टाळू शकतो.

Shravanmahinyatil shaniwar pujan: शनिदेव कुष्ठ्याच्या रूपानं आले आणि म्हणाले, बाई बाई, माझं सर्व अंग ठणकत आहे, माझ्या अंगाला तेल लाव, ऊन पाण्यानं आंघोळ घाल. घरात गेली, चार तेलाचे थेंब घेतले, त्यांच्या अंगाला तेल लावलं. वाटलेले बी लावून ऊन पाण्याने आंघोळ घातली. भाकरी खाऊ घातली. त्याचा आत्मा थंड केला.

ऐका परमेश्वरा शनिदेवा, तुमची कहाणी. आटपाट नगर होतं. तिथं एक आपला गरीब ब्राह्मण रहात होता. त्याला तीन सुना होत्या. पावसाळ्या दिवशी तो लवकर उठे. सकाळीच जेवी, लेकी-सुना सुद्धा शेतावर जाई. धाकट्या सुनेला मात्र घरी ठेवी. याप्रमाणं आपला नित्याप्रमाणं शेतावर गेला. जाताना घरी सुनेला सांगितलं. “मुली मुली, आज शनिवार आहे. माडीवर जा. घागरीमडक्यात काही दाणे पहा. थोडेसे काढ. दळून त्याच्या भाकऱ्या कर. केनीकुर्डूची भाजी कर. तेरड्याचं बी वाटून ठेव”. सुनेनं बरं म्हटलं. माडीवर दाणे पाहू लागली. अर्ध्या भाकरीपुरते दाणे निघाले तेवढेच तिनं दळले. त्याच्या लहान लहान भाकऱ्या केल्या. केनीकुर्डूची भाजी केली. तेरड्या टाकळ्याचं बी वाटलं नि सासूसासऱ्याची वाट पहात बसली. इतक्यांत तिथं शनिदेव कुष्ठ्याच्या रूपानं आले आणि म्हणाले, बाई बाई, माझं सर्व अंग ठणकत आहे, माझ्या अंगाला तेल लाव, ऊन पाण्यानं आंघोळ घाल. घरात गेली, चार तेलाचे थेंब घेतले, त्यांच्या अंगाला तेल लावलं. वाटलेले बी लावून ऊन पाण्याने आंघोळ घातली. भाकरी खाऊ घातली. त्याचा आत्मा थंड केला. तसा कुष्ठ्यानं तिला आशीर्वाद दिला, तो काय दिला? ‘तुला काही कमी पडणार नाही’, म्हणून म्हणाला. आपलं उष्टं वळचणीला खोचलं, शनिदेव अदृश्य झाले. काही वेळानं घरी सासूरासासरा, दीरजावा आल्या. त्यांनी सर्व तयारी उत्तम पाहिली, संतोषी झाली. आपल्या घरात तर काही नव्हतं. हे असं कशानं आलं, म्हणून आश्चर्य करू लागली.
दुसऱ्या शनिवारी ब्राह्मणानं दुसऱ्या सुनेला घरी ठेवलं. सगळी माणसं घेऊन शेतावर गेला. इकडे काय मौज झाली? शनिदेवांनी मागच्यासारखंच कुष्ठ्याचं रूप घेतलं, ब्राह्मणाच्या घरी आले. मागच्यासारखंच मला न्हाऊ घाल, माखू घाल, म्हणून म्हणू लागले. ब्राह्मणाची सून घरी होती ती त्याच्याशी बोलूं लागली, “बाबा, आम्ही काय करावं! आमच्याजवळ काही नाहीं”. देव म्हणाले, “जे असेल त्यातलच थोडंसं मला दे”. ब्राह्मणाची सूनेला काही असलं तरी नाहीसं होईल” असा त्यांनी शाप दिला नि आपण अंतर्धान पावले. ब्राह्मणाची सून माडीवर गेली. हांडीमडकी पाहू लागली. तिला काही सापडलं नाही. संध्याकाळ झाली, सासूसासरा घरी आली. सर्व तयारी पाहू लागली. तो त्यांना काहीच दिसेना. मग सुनेला रागं भरली. सुनेनं झालेली हकीकत सांगितली.
पुढं तिसरा शनिवार आला. ब्राह्मणानं तिसऱ्या सुनेला घरी ठेवलं. जेवणाची तयारी चांगली कर म्हणून सांगितलं. आपण उठून शेतावर गेला. इकडे मागच्यासारखे शनिदेव आले. ब्राह्मणाच्या सुनेला, अंगाला तेल लाव म्हणून म्हणू लागले. तिनं दुसऱ्या जावेसारखा जबाब दिला. देवांनी तिला पूर्वीसारखा शाप दिला आणि आपण अंतर्धान पावले. पुढं काय झालं? काही वेळानं सासुसासरा घरी आली, जेवणाची तयारी पाहू लागली, तो तिथं काही दिसेना. मग त्यांनी सुनेला विचारलं, मागच्यासारखीच हकीकत ऐकली. सगळ्यांना उपवास पडला, मनांत फार खिन्न झाली.
पुढं चौथ्या शनिवार आला. ब्राह्मणानं धाकट्या सुनेला घरी ठेवलं. पहिल्यासारखीच आज्ञा केली आणि आपण निघून शेतावर गेला. इकडे शनिदेवानं काय केलं? गलितकुष्ठ्याचं रूप धरलं. ब्राह्मणाचे घरी आला. सुनेला म्हणू लागला. “बाई बाई, माझं अंग ठणकत आहे, त्याला थोडं तेल लाव”. तिनं बरं म्हटलं. अंगाला तेल लावलं, ऊन पाण्यानं आंघोळ घातली. भाजीभाकर खायला दिली. त्याचा आत्मा थंड झाला. तेव्हा देवानं तिला आशीर्वाद दिला. तो काय दिला? असाच तुझाच आत्मा देव थंड करील म्हणून म्हणाला. आपलं उष्टं वळचणीला खोचलं आणि आपण अंतर्धान पावला. पुढं ब्राह्मणाची सून माडीवर गेली. हांडीमडकी पाहू लागली. डाळदाणा दृष्टीस पडला. तो काढला, तिनं चांगला स्वयंपाक केला आणि सासूसासऱ्यांची वाट पहात बसली. इतक्यात सासूसासरा तिथं आली. सुनेला विचारू लागली. “मुली मुली, आज तू काय केलं आहेस”? सुनेनं सांगितलं, “सगळी तयारी आहे. न्हायला तेल आहे. टाकळ्याची चोखणी आहे. आंघोळीला ऊन पाणी आहे. जेवायला बाजरीची भाकरी आहे. तोंडी लावायला केनीकुर्डूची भाजी आहे”. सासूसासऱ्यांस आनंद झाला. “आपल्या घरात तर काही नव्हतं आणि इतकं सामान कुठुन आणलसं”? म्हणून तिला विचारलं. तिनं कुष्ठ्याची हकीकत सांगितली. दिलेला आशिर्वाद सांगितला. सासऱ्याला आनंद झाला.

श्री स्वामी समर्थ

काळजी करू नका स्वामी आपल्या पाठीशी आहे